Troupe Courage is een acteursgezelschap dat al decennialang de wereld over reist. In de spirit van het oude Commedia Dell’arte heeft Troupe Courage een moderne en volledig eigen speelstijl ontwikkeld die zowel oergeestig als diep tragisch is en bovenal zeer virtuoos. De verhalen van Troupe Courage gaan over de meest creatieve manieren waarop de mens met macht, onrecht en verzet omgaat. Troupe Courage is altijd op zoek naar overlevers, mensen die op speelse wijze met hun crises omgaan.
Tijdens het werk met de jongeren van het Balboaplein viel Troupe Courage op dat de dynamieken die zij kennen van de verschillende conflictgebieden in de wereld waar zij afgelopen decennia speelden (o.a. Palestina, Ghana, India en Iran), zich hier in vrijwel dezelfde vorm voltrekken. Het zijn spelletjes tussen de geïnstitutionaliseerde macht en de zelfbenoemde machthebbers. Alle groepen proberen op hun eigen manier simpelweg te overleven. Aan het Balboaplein bleek Troupe Courage een schitterende groep strijders gevonden te hebben, gewoon aan de voordeur. Het woord ‘strijders’, zoals de jongeren van het plein zichzelf noemen, is eigenlijk de perfecte verzamelnaam voor de archetypische personages waar Troupe Courage mee werkt.
Troupe Courage verzamelt materiaal volgens hun eigen methode, niet door simpelweg in gesprek te gaan, maar door de buurt te activeren. De jongeren van de buurt worden met Troupe Courage gastheer van het evenement. Samen halen zij verhalen op over hoe de buurt strijdt. De jongeren worden hier voor onderverdeeld in drie groepen: een film-, een fotografie- en een schrijfgroep. Iedere groep gaat binnen de eigen discipline op zoek naar verhalen, van henzelf, hun ouders of andere buurtbewoners.
Het resultaat van hun zoektocht wordt gepresenteerd in de randprogrammering. En de spelers van Troupe Courage brengen hun verhalen tot leven in een voorstelling in een pop-up theater dat gebouwd wordt in de gymzaal van Huis van de Wijk de Tagerijn.
Met deze voorstelling treedt de menselijkheid van alle bewoners rondom het plein naar de voorgrond. Mensen ontmoeten elkaar als strij ders en leren over de strijd die mensen met zichzelf of met elkaar uitvechten. Door mensen als overlevers te zien, ontstaat begrip en herkenning.